Այդ բանը պատահեց մի երեկո։ Մի ծառա Ռասյոմոնի դարպասի տակ կանգնած սպասում էր անձրևի կտրվելուն։
Ընդարձակ դարպասի տակ նրանից բացի ուրիշ ոչ ոք չկար։ Միայն տեղ-տեղ կարմիր ներկը թափված հաստ ու կլոր սյան վրա նստած էր ծղրիդը։ Քանի որ Ռասյոմոնի դարպասը գտնվում էր Սուձակու մարդաշատ փողոցում, այստեղ անձրևի կտրվելուն կարող էին սպասել իտիմեգասա[1] ու մոմիեբոսի[2] հագած մի քանի կանայք և տղամարդիկ։ Այնուամենայնիվ, ոչ ոք չկար ծառայից բացի։ Continue reading “Ռասյոմոնի դարպասը: Ռյունոսկե Ակուտագավա”